مروری گذرا بر روش های ایجاد سکته مغزی در حیوانات آزمایشگاهی: انواع مدل ها، ارزیابی ضایعات مغزی و اختلالات نرولوژیکی

سکته یا ایسکمی مغزی، سومین عامل مرگ و میر در کشورهای پیش رفته و یا در حال توسعه بوده و یکی از علل اصلی معلولیت های درازمدت به شمار می رود. متأسفانه با وجود تلاش های صورت گرفته، هنوز درمان مؤثر و اختصاصی برای آن یافت نشده است. بنابراین، جهت تحقیق و فهم پاتوفیزیولوژی ایسکمی مغزی و احتمالاً یافتن روش های درمانی، نیاز به مدل های حیوانی و یا تجربی قابل اعتماد است. امروزه مدل های حیوانی مختلفی جهت بررسی درمان احتمالی ایسکمی مغزی استفاده می شود، این مدل ها خود به دو نوع ایسکمی مغزی موضعی و گلوبال تقسیم می شوند؛ ایسکمی مغزی موضعی به وسیله مسدود کردن شریان میانی مغز از طریق باز کردن جمجمه و تزریق آمبولی و یا روش فیلامنت و ایسکمی فراگیر نیز با مسدود کردن شریان های اصلی تغذیه کننده مغز و یا متوقف کردن موقتی قلب در حیوانات ایجاد می شود. به طور خلاصه در این مقاله مروری، مهم ترین روش های ایجاد مدل های حیوانی ایسکمی های موضعی و فراگیر مغزی بحث شده است.